سه شنبه, ۷ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۱:۲۵ ق.ظ
شوهر خوب
مادرم دنبال یک شوهر خوب است. یک شوهر خوش تیپ, کاری و منظم.
وقتی که حیاط را با همه طول و عرضش می شورم و می آیم می نشینم, در من یک شوهر خوب می بیند
و تقریبا بلافاصله می گوید：کی بریم برای این مورد اخیر خواستگاری؟
شوهر خوب, حیاط را می شورد.
لباس خوب که می پوشم برای چند دقیقه می شوم یک شوهر خوب.
-کی بریم خواستگاری؟
امان از اینکه یک بار غر بزنم： این چیه خریدی تو رو خدا؟'
یا ：صدای تلویزیونو کم کن بابا!
آنوقت از مقام یک شوهر تنزل می کنم به مرحله ی یک بچه ی غرغرو.
گاهی یک طورهایی می شود که مونولوگ مادرها این می شود:
من اگه دیگه برای تو رفتم خواستگاری!
باید اول مادرها را قانع کرد... مادرها خوب می فهمند.
